
Bir yaz gecesi, evin bahçesindeki çimenlerde uzanıyorum. Her yerin ışığı kapalı, böceklerin cırlaması ve köpeklerin uğultusundan başka bir ses yok. Göz kapaklarım hafif kapalı ve o hafif bakışlarımı ağırca gökyüzüne yöneltiyorum. Göz kapaklarımı yavaşça aralıyorum. Her tarafta yıldızlar var odaklandıkça daha da fazlasını görüyorum ama ayı göremiyorum bu sırada. Hafifçe sola çeviriyorum kafamı ve evet bu gece en sevdiğim olan dolunay var. Bana seni hatırlatıyor. Tenine hiç dokunmadığım halde düşüncesi bile beni kül eden seni. Gözlerimi kapatıyorum, nefesini ve dokunuşlarını hayal ediyorum. Bu hayaller beni gerçekler dünyasından siliyor ve ayaklarım aşk dolu hayal dünyamın zeminine yavaşça değiyor. Ve ben orada Seni buluyorum.
Yorumlar