Uçan Mutluluklar

O kadar gariptir ki mutlu hissediyorum (Yalan olsa da tuhaf işte) kalbimde ufak ufak patlamalar var. Arkadan çalan Valse'ın beni büyülemesi ayrı bir heyecan katıyor. Sonsuzluğun somutlaşmış hali beni sırtına almış kanatlarını çırpıyor. Yüreğim okşanıyor masum bakışlar tarafından. Hayatın sıkıcılığı belki huzur vericidir, aradığımızda huzur değil midir bazen, sadece sıkıcı olsun istiyorum şu an (Fakat boş değil altını çizerek söylüyorum sıkıcı). Ellerimden dökülen gül yaprakları havada süzülüyor rüzgarla karışmış bir şekilde buradan oraya gidiyor ve en son yaprak tanesi elimden çıkınca ben de bir gül yaprağı oluyorum sonsuzluğa doğru süzülüyorum. İnsanlarım görebileceği ufuktan çıkıyorum ve evet ben yok oldum.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bir Kalp Soğuğu

Yalnızlık

Severim Dolunayı